STRONA GŁÓWNA KONTAKT Katalog wydawnictw STSKWybór publikacji o regionie NADBUŻAŃSKIM
SZLAKIEM * AUTORZY
* WSTĘP
* SOKOŁÓW
PODLASKI * SKRZESZEW * WIRÓW
* MOŁOŻEW *
|
|
KORCZEW |
|
Miejscowość położona w Nadbużańskim Parku Krajobrazowym, oddalona 32 km na południowy wschód od Sokołowa Podlaskiego, przy szosie Sokołów-Łosice, w kierunku Repki-Wyrozęby. Pierwsza nazwa miejscowości brzmiała Kierz, czyli krzak, później Korcz. Wieś ta dorównuje wiekiem Drohiczynowi. Przypuszcza się, że istniał tu gród obronny. Podobnie, jak wszystkie na tym terenie posiadłości, gród miał wysokie wały ziemne zakończone umocnieniami 7 drewna. Pierwsza wzmianka o Korczewie pochodzi z początku XV wieku. Książę Witold nadał tę miejscowość niejakiemu Prektorowi wywodzącemu się z plemienia Prusów. Następna wzmianka dotycząca Korczewa pochodzi z roku 1440. Panem na Korczewie był wówczas Skierda. Na przestrzeni wieków Korczew zmieniał swoich właścicieli, byli nimi: Korczeniewscy, Chlebowiczowie, Wiesiołowscy. Chaleccy i Łowiccy. Ten ostatni ród w roku 1712 sprzedał Korczew Wiktorynowi Kuczyńskiemu herbu "Ślepowron". Rodzina ta władała dobrami ponad 200 lat, doprowadziła hrabstwo do rozwoju i rozkwitu. Po śmierci Wiktoryna Kuczyńskiego właścicielem Korezewa został jego syn Mikołaj Józef. Brał on aktywny udział w życiu gospodarczym i społecznym Polski, podobnie jak i jego ojciec. Po śmierci Mikołaja dobrami Korczewa zarządza Feliks Kuczyński, brat Mikołaja. Brał udział w insurekcji kościuszkowskiej (1794), a później mianowany został pełnomocnikiem Rady Najwyższej Ziemi Drohickiej. W roku 1814 umiera Feliks Kuczyński, właścicielem dóbr Korczewskich zostaje jego syn Aleksander. Był on oficerem w armii Królestwa Polskiego, a po wybuchu powstania listopadowego adiutantem generała Chłopickiego. Za jego kadencji pałac w Korczewie rozbudowano. Projektantem był Franciszek Jaszczołd - słynny architekt. Aleksander założył także park w stylu angielskim. Ożenił się z piękną panną Joanną z Wulfersów. Joannę szczególnie interesowało życie towarzyskie wyższych sfer, malarstwo, poezja, rzeźba. Sama rysowała, malowała i haftowała. Utrzymywała kontakty przyjacielskie z poetą Cyprianem Kamilem Norwidem. Dziadek jej, adwokat, walczył przeciw Moskalom w 1794 roku, a ojciec był wykładowcą w Korpusie Kadetów. Matka była córką dyrektora szkoły Rycerskiej. Joanna zmarła w Korczewie w roku 1888. Pochowana została w podziemiach kościoła w Knychówku. Najstarsza córka Aleksandra i Joanny wyszła za mąż za hrabiego Tadeusza Ostrowskiego. Jej to przypadły dobra Korczewa, była ich właścicielką do końca ostatniej wojny (ojciec Tadeusza w roku 1830 był dowódcą Gwardii Narodowej, za co po upadku powstania władze carskie skonfiskowały j ego majątek. Z tej racji Tadeusz i jego ojciec przebywali we Francji). Po I-szej wojnie światowej dobra Korczewskich objął Krystyn Ostrowski, ożeniony z Wandą z Kraftów. Był ich właścicielem do roku 1944. Teren wokół pałacu wraz z parkiem liczył 35,5 ha. Większość parku przypomina las, tzw. "Dębniak". Pałac w stylu klasycystycznym, murowany, budynek jednopiętrowy długości ok. 40 m pobudowany frontem do południa, na środku wsparty czterema kolumna mi i zwieńczony na górze trójkątną fasadą - tworzą piękną architekturę. W obecnej chwili trwają prace remontowe mające przywrócić jego dawny wygląd. W dwóch odrestaurowanych niewielkich pokojach mieszka hrabina Renata Ostrowska. Według jej relacji pałac posiadał 50 pokoi. Rozległe, duże pokoje pamiętają lata 1768 - 1772, gdy pod przewodnictwem Leona Kuczyńskiego zbierali się w nich i debatowali zwolennicy Konfederacji Barskiej, jak się pozbyć z Polski Moskali i ich opieki. |
|
|
Korczew. Zespół pałacowy (proj. Franciszek Jaszczołd) z drugiego ćw. w odbudowie. Własność Kuczyńskich, później Ostrowskich |
||
 Korczew. Stylowa wieża w zespole pałacowym |
 Kamień w parku w zespole pałacowym |
 Knychówek. Kościół parafialny. |
|
Wszystkie pomieszczenia w pałacu były urządzone w stylu Ludwika XV. Poszczególne pokoje miały swoje nazwy, np.: sala biała, czyli balowa, jadalnia, sala śniadaniowa, sala portretowa, zbrojownia, biblioteka, archiwum. Pałac posiadał dwa murowane parterowe skrzydła, dobudowane w ubiegłym wieku, każde około 30 m długości i szerokości 9 m. Lewe skrzydło pałacu istnieje do dziś. Nie ma jednak dachu, stropu, wewnętrznych ścian, drzwi i okien. Prawego skrzydła nie ma, pozostały tylko fundamenty. Pałac i jego obszerny dziedziniec od strony południowej i zachodniej jest otoczony potężnym, wysokim murem. Ma cechy ozdobne. Budowany był w latach 1840 - 1845. Wejście do pałacu wiodło przez wysoką, murowaną bramę o łukowym sklepieniu, na wierzchołku, której stał metalowy posąg św. Floriana w stroju rycerskim. Bramę nazywano floriańską. Przed rokiem 1939, dobra Korczewa liczyły ponad 20 tysięcy hektarów. W kruchcie kościoła w Knychówku są pamiątkowe, murowane tablice związane z rodami Kuczyńskich i Ostrowskich, w podziemiach znajdują się trumny ze szczątkami fundatorów kościoła i późniejszych właścicieli Korczewa. Obecny Korczew nad Bugiem jest osadą gminną, pięknie położoną na falistym nierównym terenie, pełnym wysokich i piaszczystych pagórków. |
NADBUŻAŃSKIM
SZLAKIEM
|